Een administratieve fout van het UWV veranderde Noria Bahous’ leven drastisch. Ze werd onterecht beter gemeld, verloor haar ziektewetuitkering en belandde in de bijstand. Daar werd ze ondersteund in haar zoektocht naar werk, ondanks dat ze eigenlijk nog aan het herstellen was. Dit bracht haar bij Feniks. Hier gaf ze als vrijwilliger les in de Nederlandse taal. Feniks zag meer in haar en bood haar een basisbaan, wat Noria de kans gaf om haar leven weer op te bouwen.
Beter gemeld, huh?
Noria vertelt: “Na 24 jaar in de wereld van banken en verzekeringen te hebben gewerkt, werd ik ziek en eindigde mijn carrière abrupt. Operaties volgden, en ik bracht drie jaar thuis door om te herstellen. In die periode lag er plots een brief van het UWV op de mat: ‘U bent beter gemeld’, stond erin. Maar ik was helemaal niet beter! Door een administratieve fout van het UWV kwam ik in een rollercoaster terecht. Ik ondernam juridische stappen, maar zonder succes. Dus meldde ik me aan bij de bijstand, waar ik gelukkig werd ondersteund in het zoeken naar het juiste pad voor mijn gezondheid en toekomst.
Zo kwam ik bij Feniks terecht, waar ik begon als vrijwilliger. Eerst rustig opbouwen: twee keer per week twee uurtjes. Ik gaf Nederlandse taalondersteuning aan vluchtelingen en statushouders met een Arabische achtergrond, iets wat ik nog steeds met veel plezier doe.”
Een nieuwe start
“Na een tijdje kwam het project van de basisbanen op mijn pad. Feniks wilde mij meer kunnen bieden en besprak met de gemeente hoe ze dat konden doen. Uiteindelijk ben ik gevraagd als coördinator voor het gemeentelijke fietsprogramma in Tilburg.
Die basisbaan heeft echt het verschil gemaakt. Na drie jaar thuiszitten was het moeilijk om een baan te vinden, zo’n gat in je cv schrikt werkgevers af. Maar de basisbaan gaf me weer vertrouwen. Dankzij deze kans heb ik me op het fietslesprogramma kunnen storten dat de gemeente wilde opzetten. Er is erg veel vraag naar fietsles, en het programma begint goed te lopen.
Toen ik bij Feniks begon, kreeg ik de kans om mezelf verder te ontwikkelen. Ik heb geen achtergrond als docent, maar ik kon door Feniks het certificaat halen om NT2 (Nederlands als tweede taal) te geven.
Nu geef ik Nederlandse les op A1- en A2-niveau. Door mezelf te ontwikkelen als docent en daarnaast ook fietslessen te coördineren, kan ik vluchtelingen en statushouders op weg helpen in Nederland. Fietsen is hier immers essentieel. De basisbaan gaf me niet alleen het gevoel dat ik weer aan het werk was, maar ook het gevoel dat ik weer iets had bereikt en een salaris verdiende. Het gaf me de vrijheid die ik nodig had, vooral omdat ik altijd een zelfstandige vrouw ben geweest. Opeens moest ik om hulp vragen en dat was een grote stap voor me. Maar de basisbaan heeft me zoveel kracht en voldoening gegeven, ik haal er echt veel uit.”
Dromen en ambities
“Dit project is iets blijvends, ik sta er dan ook volledig achter. De fietslessen stoppen niet zomaar; ze blijven nodig. Ik begon met het geven van fietslessen aan vluchtelingen en statushouders, maar inmiddels is het project uitgegroeid naar verschillende locaties en doelgroepen. Zo geef ik nu ook fietslessen op basisscholen en in het voortgezet onderwijs voor kinderen die nog niet kunnen fietsen. Het is een duurzaam en langdurig initiatief dat steeds verder groeit.
Mijn ambitie is om de opleiding Social Work te gaan volgen. Dit sluit natuurlijk perfect aan bij mijn werk en zou een waardevolle aanvulling zijn. Ik wil er zijn voor de mensen, dat is mijn grootste passie en doel. Het geeft me liefde en voldoening. Maar ik doe dit ook voor mijn dochtertje van negen. Ik wil een voorbeeld voor haar zijn en haar trots maken.”
