Het proces van leren over discriminatie stopt nooit

Lieve inwoners van Tilburg,

Op de agenda van de laatste raad van 2024 stond onder andere de anti discriminatie aanpak. Wij hebben als fractie voor deze aanpak gestemd en zijn heel blij dat de gemeentelijke organisatie, mede door onze inzet als PvdA, actiever gaat werken aan het voorkomen van racisme.

De uitvoering zal echter geen gemakkelijke weg zijn gezien de huidige tijd waarin we leven en het beleid dat er in dit land wordt gevoerd.

Discriminatie is een hardnekkig probleem dat een grote impact heeft op veel mensen in onze samenleving. Het is daarom van groot belang dat we samen een krachtig signaal afgeven tegen onrecht en ongelijkheid.

Dit geldt des te meer omdat wij weten dat ook in Tilburg inwoners dagelijks te maken hebben met de haat en verdeeldheid die via televisie, kranten en sociale media op hen afkomt. Het is schrijnend en onacceptabel dat mensen zich daardoor onveilig voelen in hun eigen stad en land.

Wij als volksvertegenwoordigers hebben daar een grote invloed en verantwoordelijkheid op.

Wij spreken de hoop uit dat iedere Tilburger – ongeacht afkomst, huidskleur of uiterlijk – zich veilig en thuis voelt in onze stad. Dat gezinnen, kinderen en jongeren die hier zijn geboren en opgegroeid, zoals mijn zonen met een Noord-Afrikaans uiterlijk, een licht getinte huid en zwarte krullen, zonder angst en uitsluiting kunnen leven. Vrij om zichzelf te zijn, in een stad die hen accepteert en waardeert.

Het is cruciaal dat we elkaar blijven zien en behandelen als mensen, met liefde en verbinding. Tegelijk moeten we onszelf blijven bevragen: begrijpen we echt wat racisme is? Een anti-discriminatiebeleid voeren binnen Tilburg vraagt een actieve inzet van de gemeentelijke organisatie, de raad, het college én van onze inwoners in de stad.

Het vergt dat we elkaar voortdurend aanspreken en kritisch blijven over ons eigen handelen: dragen we zelf, bewust of onbewust, bij aan discriminatie?

Degene die racisme ondergaat, voelt en herkent dat. Maar voor anderen, die zich neutraal achten, is dat minder vanzelfsprekend. Daarom is het essentieel dat we alert en verantwoordelijk blijven op onze eigen denkbeelden en gedrag. Discriminatie zit niet in goede of slechte bedoelingen – het zit in onze daden.

Iedereen, ook binnen de muren van onze gemeentelijke organisatie, kan bewust of onbewust discriminerend zijn. Pas wanneer we dat erkennen, heeft een motie als deze werkelijk betekenis. Het proces van leren over discriminatie stopt nooit. Blijf daarom het gesprek met elkaar aangaan, blijf benoemen wat fout gaat, en blijf bereid om van elkaar te leren.

Ik wens voor het nieuwe jaar iedereen alleen maar liefde toe.

Aziza Aboulkacem – Jardaoui