Leugen – ingezonden column Hans Rube

Ingezonden stukken verkondigen niet per definitie het officiële standpunt van PvdA Tilburg, maar we delen graag de ideeën en standpunten van onze leden met jullie!

Ingezonden column van ons burgerraadslid Hans Rube, zoals gepubliceerd op Tilburgers.nl (link) Foto ook via Tilburgers.nl (John Geerts)

“Dat corona een democratisch virus zou zijn dat iedereen gelijk treft, is de grootste leugen van 2020. Corona is een klassenvirus.”

Bovenstaande zinnen zijn woorden van een gemeenteraadslid uit Antwerpen.
Natuurlijk heeft deze man groot gelijk.

De mensen met de laagste inkomens worden door COVID-19 onevenredig hard getroffen tijdens de opeenvolgende lockdowns van Rutte en co. De gewone burgers met lage inkomens zijn de klos. Zij kunnen nauwelijks thuis hun schoolgaande jeugd begeleiden, omdat ze de baan op moeten of zelf telewerk verrichten.

Recent onderzoek toont nog maar weer eens aan dat de armoede in ons land fors is toegenomen. Alleen al in Tilburg groeien nu al 3700 kinderen in armoede op, en hun aantal groeit. Kwetsbare kinderen en jongeren waar velen geen zicht op hebben.

En de rijksten werden alleen maar nog rijker.
In Tilburg valt het te betwijfelen of kinderen uit de zogeheten PACT-wijken na de zomer van 2021 de opgelopen onderwijs- en sociale achterstand op afzienbare termijn in kunnen lopen.

Om te snappen wat er in deze wijken aan de hand is, kan een wandeling door onze stad veel duidelijk maken. Zoals legende Johan Cruijff zei, ik citeer hem graag: je snapt het pas als je het begrijpt.

Loop eens door Tilburg West, door ’t Zand en Wandelbos, maar ook door andere buurten waar het gezinsinkomen aanzienlijk lager is dan bijvoorbeeld in Zorgvlied. Je ziet al aan het straatbeeld dat hier de afgelopen maanden veel op straat gehangen is.

Deze week wandelden we weer eens door West en (oud) Noord. Veel anders is er immers momenteel niet te doen. Lak aan de regen, zeiden we tegen elkaar. Gaat het haar van krullen, zei oma altijd.

We noteerden rond de vijvers in west honderden snackzakken, blikjes en flesjes op straat en in de berm. Tussen de bosjes was duidelijk om de zoveel meter een behoefte gedaan.

Volgens dit college, op vragen van de PvdA in april 2020, was het niet nodig om in en rond de stad noodtoiletten open te stellen. Een jaar later bijna is de vervuiling van het buitengebied inmiddels net zo ernstig als de stank in sommige portieken in de binnenstad of in de parkjes en bosjes. En de sluiting van winkels en horeca duurt nog voort. Dus die toiletten blijven nog steeds dicht voor recreanten.

Voor de VVD van Rutte pakt zijn wekelijkse TV-show over versoepeling dan wel verstrenging van coronamaatregelen volgens velen goed uit. Hij staat onverminderd hoog in de peilingen rond de verkiezingen. Met een verdere verlenging van de lockdown tot begin maart kan deze lijsttrekker nog net voor onze stembusgang een echte versoepeling aankondigen.
Hoppa, weer een paar zetels erbij, als hij niet voor de rechter wordt gedaagd vanwege machtsmisbruik in de toeslagenaffaire.

Sociaal- maatschappelijk is corona een steeds grotere ramp aan het worden door alles wat nu over ons heen komt. Ik zie mensen geestelijk onderuit gaan van wie ik het niet zou verwachten. Psychische stress, ontredderde ouders en pubers die levenloos op de bank hangen. Hun toekomstperspectief lijkt verdwenen na de zoveelste flutboodschap.

Halfzachte maatregelen en loze beloften moeten ons nog even zoet houden. Na de verkiezingen in maart, als alle stemmen netjes zijn geteld, krijgen we echter zeer waarschijnlijk te horen dat alles toch nog net iets langer gaat duren dan dit kabinet in februari had gedacht.

De kloof in onze samenleving, ook in Tilburg, is het afgelopen jaar tijd enorm gegroeid. Ook de onverdraagzaamheid en de agressie zijn naar mijn gevoel snel aan het toenemen ondanks al die fijne hartjes in het straatbeeld.

Op onze wandeling door Noord, nabij de Melis Stokestraat, zagen we hoe een koerier in een bestelautootje vlak voor de kanaalbrug een oudere dame op een fiets keihard onderuit reed. Zij belande hard op de motorkap. De vrouw bleek achteraf gelukkig slechts gebutst. We hielpen haar overeind. Ook de chauffeur was behoorlijk van streek. Het was zijn schuld.

Drie andere automobilisten stapten even uit, maar reden daarna al heel vlug, over de afgebroken buitenspiegel heen, razendsnel weer verder. Terwijl we de dame voorzichtig aan de kant hielpen en mijn vrouw haar verwondingen bekeek begon een vierde automobilist fel te claxonneren. Hij wilde er onmiddellijk langs.

Hoe gaan we straks in onze stad de saamhorigheid weer bevorderen? Ik vrees dat ook de lokale economische en sociale ontwrichting ons nog jaren parten zullen spelen.

Solidariteit is meer dan het samen dragen van een mondkapje. Van achter dat lapje is het makkelijk roepen dat we allemaal hopen op het normaal of dat de zorg en het onderwijs beter verdienen, maar in dezelfde ademtocht klinkt dat loonsverhoging door dit kabinet niet zal worden geregeld.

Komt dat door een Brits-, Chinees-, Braziliaans- of Zuid-Afrikaans virus? Het is voor mij een mutatie van de Haagse ziekte. Ik weiger dan ook naar een nieuwe aflevering van het liberale torenspel te kijken of te luisteren.