Van de acht moties die de PvdA Tilburg tijdens de recente begrotingsdebatten op 11 en 14 november heeft ingediend, hebben we er 4 binnengesleept. Een score van 50 procent, niet slecht voor onze kleine fractie kunnen we stellen. Tellen we de samenwerkingsverbanden met o.a. de SP daar nog eens bij, dan hebben we bijna het maximale bereikt van waar we op hoopten: een vastere koers richting een socialer, inclusief en gezond Tilburg. Met betaalbare woningen en bestaanszekerheid voor elke Tilburger, in schone straten en dus voor een beleid waarbij niemand buiten de boot valt, en we de strijd aangaan tegen armoede, uitsluiting, discriminatie, dakloosheid en voor goed onderwijs en betaalbare sportaccommodaties. We roepen huisjesmelkers een halt toe, via de aangenomen motie voor zelfbewoningsplicht van goedkope koopwoningen gaan we speculatie en huuropdrijving tegen.
Dat we uiteindelijk toch tegen de begroting 2020 stemden en ook nog eens onze steun verleenden aan een motie van de SP waarin we onze treurnis uitspreken over het beleid van GroenLinks, VVD, CDA en D66 heeft natuurlijk alles te maken met de afschuw die we voelen over de enorme bezuinigen die dit college neerlegt bij de allerarmsten in onze gemeente.Omgerekend krijgen die een rekening van 700 euro gepresenteerd vanwege de ‘hefbomen’ die de B. en W. hebben bedacht.
Die koers is overduidelijk niet de koers die wij met onze partij in Tilburg of waar dan ook in Nederland willen varen. De coalitiepartijen verbaasden zich lichtelijk over onze volharding. Immers, bij een aantal van de moties spraken ze hun steun uit voor onze inbreng. De manier waarop fractieleider Yusuf Celik onze standpunten naar voren brengt, oogst meestal enorm veel waardering, ook bij onze ‘tegenstanders’. In dit geval gold niet het adagium ‘voor wat, hoort wat’: onze keus voor de zwaksten in de samenleving is niet inwisselbaar.
Waarop we hoopten en wat uiteindelijk toch weer niet gebeurde: een stop op de bouw van industriedozen in landschapspark Wijkevoort. Verbazingwekkend was daarbij de doodse stilte bij GroenLinks toen onze motie werd besproken om die ontwikkelingen opnieuw tegen het licht te houden gezien het rapport van de rijksadviseurs/bouwmeesters om dit soort industriegebieden een halt toe te roepen. Niet in het debat noch bij de stemverklaringen reageerden onze groene raadsleden. Slechts SP, LST en de eenpersoonsfractie van OT en Jansen gingen mee. De coalitie meent dat met de nieuwe dozenbouwers een akkoord kan worden bereikt om die ecologisch verantwoord te bouwen. Wij menen dat het landschap behouden moet blijven, dozen genoeg in onze regio en hoogwaardige arbeid levert Wijkevoort in dozenvorm niet op.
Al met al kijkt de fractie met een goed gevoel terug op de debatten en de algemene beschouwing rond de begroting 2020. Halverwege volgend jaar gaat de coalitie een tussenbalans opmaken: hun akkoord wordt tegen het licht gehouden. Is iedere Tilburger op weg naar een Gezond en Gelukkig leven, zoals ze hebben beloofd bij aanvang van de rit? Wij noemden het akkoord toen ‘De Zwitser Leven brochure’. Een term die Yusuf ook ditmaal weer in de mond nam om dat goudomrande perspectief van het college te kenschetsen.
Want met de bezuinigingen in het Sociaal Domein die ook nu weer werden aangekondigd en de onzekerheid met de veranderingen in de WMO op komst, blijven wij vrezen dat een rechtvaardige verdeling van de schaarse middelen uitblijft. Daarom blijven wij hameren op veranderingen, opdat niet een grote groep Tilburgers onder het regime van dit college ‘Ongezond en Ongelukkig’ zal worden.
