Debat inkoop van zorg in Tilburg

De Tilburgse gemeenteraad heeft gesproken over de inkoop van zorg. Lees hieronder de spreektekst van Yusuf:

Terwijl het college en de coalitie moord en brand schreeuwen voor meer geld vanuit Den Haag, draait de zorgindustrie in Tilburg op volle toeren. De jeugdhulp neemt sinds de transitie in 2015 fors toe en Tilburg spant daarbij in Brabant de kroon. De jeugdhulp is in Tilburg en omstreken met 40% gegroeid. Gemiddeld twee tot drie keer zo hard als in andere steden. Dat we met de overhevelingen een grotere zorgvraag zouden kunnen verwachten was te voorzien, maar dat het zo uit de klauwen zou lopen niet. Het college had er de afgelopen jaren verstandig aan gedaan als zij niet met het vingertje naar Den Haag had gewezen, maar intern de zaken voor elkaar had gehad en al een begin had gemaakt van het beteugelen van de zorgcowboys en de zorgmarkt.

Want Tilburg staat er niet al te best voor. Een snelle blik op een aantal indicatoren bij het CBS leert ons dat Tilburg, in vergelijking met andere gemeente, onderaan bungelt in bijvoorbeeld: het tevreden zijn over het leven, het tevreden zijn over de invulling van de vrije tijd, de ervaren gezondheid, het contact met familie, vrienden en buren en het vrijwilligerswerk dat verricht wordt. Wat heeft dat met de nieuwe inkoopstrategie te maken zult u zichzelf afvragen. Alles zeg ik u, omdat het gevaar dreigt dat we met de nieuwe inkoopstrategie aan symptoombestrijding gaan doen, geen fundamentele keuzes maken en de samenhang onbesproken laten. Keuzes waarmee we de transformatie versterken en misschien zelf versnellen. Om het groeiend beroep op de jeugdzorg en zorg en de daarbij horende kostenstijging te kunnen beteugelen zet het college in op impact en effectiviteit. Daartoe formuleert zij 6 uitgangspunten voor zichzelf (zie: https://tilburg.notubiz.nl/document/9456206/1). De PvdA Tilburg kan het niet oneens zijn met deze uitgangspunten, maar vraagt aandacht voor vier punten;

1; Preventie 

Wij vinden als partij dat er meer ruimte moet worden gevonden om preventief te kunnen werken. Wat werkt preventief nu beter dan een sterke sport of cultuurvereniging, scoutinggroep, buurtcentra of natuurverengingen? Als het gaat om sociaal handelen, stimuleren van wederkerigheid en het overdragen van normen en waarden dan hebben deze clubs onze inwoners al veel te bieden, maar als we het ‘normaliseren’ willen stimuleren, dan past het ook om datgeen, waar u nu een beroep op doet, te versteken. Het versterken van de sociale basis kan voor ons pas echt betekenis krijgen als we de financiering van de lichtste vorm van zorgarrangementen ook toegankelijk en bereikbaar maken voor het pedagogisch voorveld, zeg maar voor de vrijwilligersverbanden. Is het college voornemens om in de uitwerking van de inkoopstrategie ook na te denken over toegankelijkheid en bereikbaarheid voor dit soort verenigingen?

2: Minder markt, meer eigen beheer 

In een vrije markt is het lekker vertoeven voor zorgcowboys. We moeten meer doen om dat te beteugelen. Bijvoorbeeld door een maximum winstmarge van de CDA wethouder uit Den Bosch te hanteren. Bijvoorbeeld door het gebruik van tariefdifferentiatie. Maar Bijvoorbeeld ook om de samenwerking met de zorgverzekeraars te versterken. Maar ook bijvoorbeeld door onze suggestie Een aantal weken geleden om na te denken in hoeverre de verandering van ons sociaal werkbedrijf naar een mens-ontwikkelbedrijf een kans is om het werkbedrijf in positie brengen om ook zorgarrangementen aan te kunnen bieden. Volgens ons zou deze vorm van integraal werken goed passen bij het uitgangspunt dat werk nog steeds de voornaamste bron is voor de bestaanszekerheid van Tilburgers. Gezondheid draagt daar natuurlijk in belangrijke mate aan toe. Hoe ziet het college de ontwikkeling van het sociaal werkbedrijf en ziet zij nu al mogelijkheden?

3: Sneller hulp, met gelijke rechten. 

Het beschikkingsarm werken met behoud van de rechtspositie van client spreekt ons ontzettend aan. Sneller zorg kunnen ontvangen vinden we positief. Toch maken we ons zorgen over kwetsbare zorgbehoevenden bij het indienen van hun zorgvraag. Wij zijn bang dat we deze cliënten minder vaak maatwerktrajecten kunnen bieden. Mondige en hoogopgeleide burgers zullen hun wegen en rechten wat eerder kennen. Vind het college dit ook een onwenselijke ontwikkeling?

4: Impact op de werkvloer 

Het verschil maken. Daar is het u onder meer om te doen. Als wij medewerkers op de werkvloer spreken horen wij met name dat het al jaren met minder moet. Wij vinden de stem van deze medewerkers en hun beleving er belangrijk. Wij zouden graag zien dat we met onze systeeminstellingen meer in partnerschap werken om de zorg te verbeteren. We willen het college derhalve vragen; Zijn de plannen in voldoende mate passend om de systeeminstellingen in Tilburg voldoende te financieren zodanig dat de medewerkers op de werkvloer en de cliënten merkbaar het verschil ondervinden? En zo ja, bent u bereid om ons te voorzien van een indicator om het verschil te meten?

Tot slot. Een nieuwe inkoopstrategie oogt beter dan hetgeen we nu hanteren, maar ook hier geldt dat papier geduldig is en dat het beleid in samenhang met het functioneren van de Toegang en de verordeningen moet worden bezien. In de uitwerking kunnen we pas zien wat er terecht komt van deze ambities.

De raad heeft bij de gemeenteraadsvergadering van 14 december een besluit nemen over de nieuwe inkoopstrategie. Het raadsvoorstel en de uitgangspunten zijn aangenomen. Er komt nog een raadsvoorstel rondom de aanpak van het fenomeen zorgcowboy.