Stop bezuinigingen op minimaregelingen 

Eind 2019 hebben wij het college bij de behandeling van de armoedenota gewezen op zowel de positieve elementen zoals het schuldenoffensief, als de zeer pijnlijke maatregelen in het stuk. De meest pijnlijke was dat het college per begin van dit jaar voornemens was om 6,5 ton te snijden in de minimaregelingen, te weten de medoenregeling, de bijdrage ziektekostenverzekering en de individuele inkomenstoeslag. Dat laatste is overigens de toeslag voor mensen die 5 jaar of langer in de bijstand zitten en geen enkele reserves meer hebben. Deze versoberingen zijn samen goed voor een bedrag van 220 euro op jaarbasis per individu. Uw toenmalig besluit ging lijnrecht tegen het advies van het onderzoeksrapport van Pantheia in. Zij beschrijven het voornemen zelfs als een omgekeerde hefboom.  

We konden als partij het tij niet keren, maar vroegen via een motie steun van de Raad om oog te blijven houden voor de inkomenseffecten bij minima. Gelukkig werd die oproep breed door de raad ondersteund. Toen werden we vorig jaar ook nog eens geconfronteerd met corona. Nav het onderzoek naar de inkomenseffecten bij 50 gezinnen vorig jaar begin mei sloeg de angst ons om het hart. 58% van de gezinnen in de bijstand gaven aan door de voorgenomen bezuiniging door het ijs te zakken. We dienden in mei vorig jaar de motie die we vanavond behandelen in, maar hielden deze motie op verzoek van het college en de partijen in de raad aan. Het college vroeg om meer tijd voor onderzoek en besloot een maand later om de bezuiniging, gelet op de tegenvallende aantallen maatwerkgesprekken en de coronacrisis, uit te stellen tot 1 januari 2022. Uw college vond de versobering inhoudelijk onlogisch en tijdens de crisis niet uit te leggen aan de burger.  

Uw onderzoeksdrift naar een mogelijke legitimatie van de versobering stopte daar niet. In Trouw op 27 maart jl en op social media konden we lezen wat de conclusie was van uw participerend onderzoek van één maand in de bijstand. Dat was niet te doen. De bijstand was te laag, te dwingend en te controlerend. Zet inderdaad in op vertrouwen, met of zonder een vertrouwenspin, maar een pin zorgt niet brood op de plank. Nu het college zelf tot deze conclusies komt, eigenlijk het derde onderzoek in rij dat zegt dat de versobering niet te dragen is door de mensen in de bijstand, is het tijd om de daad bij het woord te voegen. Ook gelet op de aanhoudende coronacrisis. Maak van uitstel afstel is onze oproep. Stop met de voorgenomen versobering. Dit is toch niet uit te leggen aan burgers? We stellen voor dat u dit voornemen alvast verwerkt in de aankomende perspectiefnota.  

De motie werd op 8 april in behandeling gebracht in de gemeenteraad. Het college was niet voornemens om verantwoordelijkheid ten nemen voor hetgeen wat zij zelf lokaal bepalen, namelijk de hoogte van de minimaregelingen. De wethouder verwees daarvoor naar Den Haag. De fractie van de Partij van de Arbeid vind dit flauw omdat de keuze om te bezuinigen niet in Den Haag is gemaakt, maar door het college zelf bij de behandeling van de armoedenota. Coalitiepartijen D66, CDA, VVD en GL kozen ervoor om mee te gaan met de opstelling van de wethouder en de motie weg te stemmen. Gelukkig vond de motie steun bij de LST, SP en Groep Jansen. Tijdens de behandeling van de voorjaarsnota zullen we opnieuw proberen om deze pijnlijke bezuiniging van tafel te krijgen.  

De motie is hier na te lezen: https://tilburg.notubiz.nl/document/9972976/7/punt_13_Motie%20vreemd%20ad%20orde%20vd%20dag_Terugdraaien%20versobering%20minimaregelingen