Perspectiefnota 2020 – Nabeschouwing Hans Rube

15 juni 2019

Luchtfietsen

Natuurlijke was de motie ‘Luchtfietsen’ deels humoristisch van insteek.

Ter bestrijding van het verspreiden van als luchtfietserij bekend staande vage plannen op het gebied van sport ’ wilde de PvdA dat B. en W. zou onderzoeken of ‘in samenwerking met het eigen Sportbedrijf een Tilburgs kampioenschap Luchtfietsen kan worden georganiseerd waardoor de inwoners concreet wel hun buikspieren zullen gaan trainen. De winnaar, degene die het luchtfietsen het langst volhoudt, is Tilburgs Luchtfietser van het Jaar en ontvangt als prijs een abonnement naar keuze van een van de gemeentelijke sport accommodaties.

Tot zover de motie die op 13 juni bij de raadsbehandeling van de Perspectiefnota 2020 in stemming kwam.
Slechts drie raadsleden stemden voor en de nieuwe CDA-sportwethouder Dols was ontstemd over de inhoud.
PvdA-fractieleider Yusuf Celik kenschetste de Perspectiefnota aan het begin van een slopende dag als ‘een prospectus met mooie vergezichten maar weinig concrete inhoud’.
Een typering die in de buurt komt van luchtfietsen. Vandaar dat de motie een serieus bedoelde kant had.
Later, de raadsleden waren inmiddels 12 uur verder in hun debat, nam Celik het woord ‘windeieren’ in de mond, bij de stemming over een motie rond afvalscheiding van de coalitie. Een motie waar inderdaad helemaal niets meer in stond.

Welk perspectief schetst deze coalitie voor de inwoners van Tilburg?

Het is feitelijk de vraag die velen zich al sinds 2018 stellen, sedert de presentatie van het coalitieakkoord. De oppositie ziet vooral een financieel beleid dat economische belangen voorop stelt, waar volgens die partijen nu eindelijk eens de mens de voorkeur zou moeten krijgen boven het ‘stapelen van stenen in de binnenstad’.
De nieuwste nota van dit college blinkt uit in vage, onbegrijpelijke taal, waarin je wel kunt lezen dat er nog veel meer gebouwd gaat worden, maar waar we ook uit kunnen halen dat we volgend jaar moeten vrezen voor kortingen in het zogenaamde ‘sociale domein’.
Hoe we gaan bezuinigen op de hulp aan de zwaksten in Tilburg: dat vertelt de nota niet.
Het standpunt van waaruit je iets bekijkt: dat heet perspectief.
We leerden het op die manier kunstzinnig in de verte kijken op de middelbare school van wijlen Jan Asselbergs, onze tekenleraar destijds.

Perspectief is ook een subjectief begrip. Zeker als men dat in de politiek bezigt.
Afhankelijk van het standpunt van waaruit ik iets beschouw, ziet het perspectief er voor mij en de mensen die het met mij eens zijn vaak heel anders uit dan voor mensen met een andere levensovertuiging
Goede bestuurders durven daarom zaken vanuit verschillende perspectieven te bekijken, om een zuivere kijk op de wereld te krijgen.
In de journalistiek leerden we bij het optekenen van verhalen hoor en wederhoor toe te passen.
En dan nog: totaal objectief is de schrijver ook dan nooit, ook al doet hij of zij nog zo zijn best. We kijken immers allemaal anders naar de werkelijkheid om ons heen, ieders filter staat anders ingesteld.

Dus, die nota van dit college bevat voor de coalitiepartijen prachtige vergezichten, die in hun ogen helder zijn geformuleerd.
En vanuit mijn perspectief en voor de fracties van SP en LST, is het een nietszeggend vaag document, met losse eindjes.
Waar kunnen bijvoorbeeld de wijken de komende jaren op rekenen?
Zoals PvdA-fractieleider Celik het zei: honderden miljoen zijn gestoken in het centrum, recent weer tientallen miljoenen voor Mindlabs, maar wat schiet er bijvoorbeeld over voor Tilburg Noord?
Het Wenkend Perspectief in de nota van dit college – gesteund door de coalitiepartijen en medeondertekenaars van het coalitieakkoord uit 2018 -, bevat het stuk ‘stipjes’ op de horizon.
In de fotografie wordt het perspectief bepaald door de afstand tussen de camera en het voorwerp dat wordt gefotografeerd. Hoe korter deze afstand is hoe groter het gevoel van perspectief zal zijn.
Voor ons gevoel staat dit college nog steeds heel ver af van de mensen die wij juist wel in beeld willen krijgen en die wij perspectief willen bieden op een mooie gezonde en gelukkige toekomst.

De coalitiestipjes op de horizon?
Het zouden best wel eens onze luchtfietsers kunnen zijn.
Als ik een telelens op mijn camera schroef zie ik ze trappen!