For the many, not the few

In de week dat onze college Hans Rube pleit voor het ont-Engelsen van de winkelstraat blijf ik denken aan dat ene Engelse zinnetje. “For the many, not the few”. De binnenstad en de Spoorzone staan met de opening van de Lochal in volle bloei. We hebben de afgelopen jaren als stad veel geïnvesteerd in stenen, het is in mijn ogen nu echt tijd om radicaal te kiezen voor de mensen en wijken.

Afgelopen periode hebben de oppositiepartijen weer mogen ervaren hoe de coalitie als een blok opereert. Op alle fronten. De fractie van de PvdA, niet zelden gesteund door de LST en SP, probeert consequent D66, VVD, GroenLinks en CDA te bewegen keuzes te maken die ten goede komen aan de totale bevolking, aan alle burgers van onze gemeente.

Neem de strijd die ons raadslid Bea Mieris voerde in het belang van bewoners aan de Lange Nieuwstraat. Die krijgen na de sloop van het ‘Blauwe Gebouw’, de voormalige Sociale Dienst aan de Besterdring, een woonblok bijna in hun achtertuin. Bea is op bezoek geweest bij die bewoners, heeft naar een aantal van hun verhalen geluisterd en met hun terechte bezwaren en angsten geprobeerd de coalitie te overtuigen dat er geen vier, maar drie woonlagen moeten worden gebouwd. Zodat deze mensen tenminste nog enig zonlicht in hun achtertuin behouden. Liever tientallen mensen in de schaduw, dan 15 appartementen minder. Zelfs de parkeergarage dieper de grond in was onbespreekbaar, want dan verdient de projectontwikkelaar te weinig. De coalitie meent dat zo’n woonblok ‘in het algemeen belang van de stad’ gebouwd moet worden. Met 15 extra appartementen? Een vreemd verhaal.

We kunnen nu al voorspellen dat de bewoners, die constructief hebben meegedacht over alternatieven, naar de Raad van State zullen stappen. En met het vooruitzicht dat op termijn de Brokxlaan versmald gaat worden, geven we ze een goede kans dat het bouwblok wellicht verder van hun tuinen af kan komen, of zal worden verlaagd.
Is de gemeente, samen met de projectontwikkelaar, weer jaren verder.

Een ander gevalletje van hoe de coalitie telkenmale het belang van de wijken uit het oog verliest is hoe wordt gedacht over de huisvesting van arbeidsmigranten. Bij de verkiezingen hadden ze de mond vol van hoe de sociaal zwakste wijken zouden worden ‘verheven’, welke inspanningen de burgers mochten verwachten, etc, etc.
Maar ja, als puntje bij paaltje komt wil de coalitie niet uitsluiten dat er honderden extra buitenlandse arbeiders in de sociaal zwakste wijken van Tilburg worden geplaatst. En die hoeven van deze coalitie niet te worden opgevangen, immers ‘we bieden ze daar alleen logies’, horen we dan de partijen zeggen. Moties van de PvdA, gesteund door nagenoeg de gehele oppositie om in elk geval de focuswijken te ontzien, werden verworpen afgelopen maandag 28 januari. ‘Omdat het nu eenmaal zo in het bestuursakkoord is afgesproken.’, was de motivatie.

Dat merkten we ook bij de argumenten die werden gebruikt om af te zien van geluidswerende maatregelen voor die paar bewoners aan de Dongenseweg die in de toekomst verkeersoverlast gaan krijgen als het bedrijventerrein Charlotteoord wordt ontwikkeld. Zij krijgen per etmaal 700 extra (vracht)wagen te verduren.
De fractie heeft gepoogd uit te leggen dat die auto’s vooral overdag, en dus in een tijdsbestek van 8 tot 10 uur, voorbij zullen denderen.
Dat zijn omgerekend ongeveer 70 auto’s per uur, ruim een per minuut.
Volgens de coalitiepartijen niet de moeite waard, want dat leidt immers in hun becijfering tot een nauwelijks waarneembare stijging van het geluid.
Als je alle cijfers gaat middelen en het becijfert over 24 uur, dan zou dat wellicht kunnen kloppen. Je kunt je zelfs afvragen of die mensen dan nu al niet te veel herrie aan hun voorgevel te verduren hebben.
Een zware vrachtwagen produceert ongeveer 80 db aan lawaai. Hoeveel is als het er 70 extra worden? Reken dat eens uit per uur?

De gemeente verdient miljoenen aan de verkoop van park Charlotteoord.
‘Kan daar dan niet een heel klein beetje vanaf, voor een paar struiken op een wal?, vroegen we samen met LST in een motie.
Nee, meende de complete coalitie. Want stel je voor dat ook andere burgers Gezond en Gelukkig willen gaan wonen. Dan schep je als gemeente een precedent.

Wij zeggen Gezond en Gelukkig not for the few, but for the many! Sorry voor het taalgebruik Hans.