Toch geluk, ondanks lage gunfactor

Alsof je tegen een muur stond te praten.

Zo leek het deze begrotingsdagen in Tilburg. Het feest van de democratie kende voor de PvdA een paar hoogtepunten, we zaaiden wat geluk, maar het was vooral een partijtje met een heel lage ‘gunfactor’.

Alle fracties uit de oppositie botsten op diezelfde muur. De coalitie toonde geen enkel initiatief, hun fracties blonken uit in het verdedigen van het college, zelfs nog voor de wethouders zelf het woord hadden gevoerd.

Het was alsof niet jaren geleden een duaal stelsel is ingevoerd, constateerden zelfs de objectieve toehoorders. Dat begon al op maandag 5 november tijdens de algemene beschouwingen. Bij de kritische noten van de oppositiepartijen wachtten de fractieleiders van de coalitie niet op het antwoord van hun wethouders, alvorens de oppositie van repliek te dienen. Zij weerlegden met veel poeha de in hun ogen onjuiste beweringen van bijvoorbeeld Hans Smolders of Yusuf Celik. Alsof ze twijfelen aan de capaciteiten van het eigen college.

Op de tweede begrotingsdebat was het schouwspel nog een graadje erger. Geen enkel eigen initiatief, geen motie of amendement vanuit de coalitie te bespeuren. De dames en heren hadden met elkaar afgesproken dat dit niet hoorde, zo vlak na het sluiten van een bestuursakkoord.Gestemd werd door de coalitie in een soort van kadaverdiscipline. Een twijfelende GroenLinks-fractie werd bij een van de stemmingen zelfs terug het hok ingejaagd, en hoewel ze de handjes al in de lucht hadden gestoken, moesten de dames en heren toch tot hun grote schrik die weer snel omlaag doen. Hadden ze bijna met de oppositie meegestemd. Het was voor de publieke tribune een hilarisch schouwspel.

Yusuf Celik, Hans Smolders, Helma Oostelbos (SP) en Linda Oerlemans (ONS Tilburg) spraken openlijk hun ongenoegen uit over dit democratisch onvermogen en politieke onwil om naar tegengeluiden te luisteren.

Goed gebruik is dat partijen van elkaar hun voorstellen rond de debatten krijgen toegezonden. Zo deelde de PvdA al weken voor de debatten sommige moties en wijzigingsplannen met de rest van de raad. Omgekeerd kregen wij die van de meeste partijen vooraf te zien.

Bij de bespreking van die vorstellen op donderdag 8 november konden we niet anders dan vaststellen dat ook hier de coalitie vooraf afspraken heeft gemaakt over de wijze waarop ze hierover de ‘strijd’ zouden aangaan. Een aantal moties werd ondermijnd door over die plannen in alle haast zogeheten ‘informatiebijeenkomsten’ te beleggen, waarmee de coalitie een instrument in handen kreeg om ‘tegen’ te zijn.

Desondanks kunnen we met een fractie met slechts twee raadsleden vaststellen dat de PvdA het goed heeft gedaan. Soms trokken we op met de SP en LST. Een enkele keer hadden we de ouderen van 50-plus en Lokaal Tilburg aan onze zijde. De stemmingen waren daarmee helaas voorspelbaar. D66, VVD, GroenLinks en CDA gunden de oppositie vrijwel niets.

Yusuf verdedigde met verve zijn motie over de vervanging van de kunstgrasvelden, Bea Mieris toonde zich een hardnekkig verdedigster in haar strijd voor steun aan het Wereldpodium. Joyce van der Horst hoofdredacteur van dat podium, op de publieke tribune aanwezig, moest echter met verdrietige ogen aanhoren hoe de complete coalitie, GroenLinks incluis, haar in de steek liet.

De meeste van de PvdA-voorstellen zijn door het college ‘overgenomen’ en kwamen daardoor niet in stemming. Tot ongenoegen van de fractie. Zo krijg je als Tilburger nog niet te horen hoe de partijen werkelijk in een discussie staan en of ze die plannen ook openlijk durven steunen. In de komende maanden gaat de raad daarom bekijken hoe met dit soort ‘overgenomen moties’ in de toekomst moet worden omgegaan: wel of niet in stemming brengen?

In de discussie over de sociale agenda van de gemeente probeerde de fractie opnieuw met verschillende voorstellen de coalitie in beweging te krijgen. De PvdA vreest voor de toekomst, maar CDA, GroenLinks, VVD en D66 zongen in koor hetzelfde liedje. Hun bestuursakkoord gaat slagen, en ze hebben geld genoeg gereserveerd en geleend om alle Tilburgers gezond en gelukkig te maken, was het refrein.

De fractie slaagde erin om in elk geval het idee om ook geveltuinen onder te brengen in de subsidiepot voor groene daken. Volgens de wethouder was de motie een ‘Beaatje’, volgens een ander een ‘De Weijertje’. Kortom, een plan met een lange PvdA-traditie. Verder gaat de wethouder aan de slag met ons Zwartboek over fietsknelpunten, dat dan weer wel op raadsbrede steun mag rekenen.

Geluk zaaien, een motie die op een grappige manier aandacht vraagt voor het groen, gezond en gelukkig-mantra van deze coalitie, heeft fractieleider Yusuf een mooi presentje opgeleverd. Een bijenhotel en een zakje met onder andere rode klaverzaad. Omdat zaad van klavertjes vier niet bestaat.

Rode klaverhoning is ook lekker. Gelukkig.

(NB: een overzicht van de stemming over alle ingediende voorstellen staat op de gemeentelijke website).